Dhá speiceas comharthach éan is ea Cromán na gCearc agus an Chearc Fhraoigh, agus gnáthóg dóibh araon is ea Anaclann Dúlra Shliabh Bladhma. Ar an talamh a dhéanann an dá éan a nead, ar an mbratphortach agus ar an bhfraochmhá. Tá Cromán na gCearc ar cheann de na héin chreiche is neamhchoitianta in Éirinn, agus is éan géim rúnmhar í an Chearc Fhraoigh nach bhfeictear go hiondúil ach nuair a bhrúchtaítear as an gcasarnach í. Gheofar an riabhóg mhóna agus an fhuiseog ar fud na hAnaclainne Dúlra agus sa gheimhreadh bíonn gealóga sneachta le feiceáil inti.
I measc na speicea éan eile a fhaightear ann tá an meirliún, an fabhcún gorm, an fiach dubh, an naoscach, an fheadóg bhuí, an pilibín, an crotach, an clochrán agus an lon creige.
I measc na mamach a fhaightear san anaclann tá an fia buí agus an gabhar fia, an easóg, an cat crainn, an broc, an giorria sléibhe Éireannach, an madra uisce agus an t-iora rua. Faightear froganna, niúit agus laghairteanna inti chomh maith.
I measc na speiceas feithidí tá leamhain cosúil leis an leamhan sionnaigh agus an leamhan impire. Beathaíonn boilb an dá leamhan iad féin ar an bhfraoch. Tá cuntas againn d’fhéileacáin, leithéidí an stiallaigh uaine agus an fhritileáin réisc, a bheith feicthe san anaclann chomhmaith. Póraíonn an seabhcaí coiteann, speiceas mór den tsnáthaid mhór i linnte an phortaigh.
Fia buí, gabhar fia, easóg, cat crainn, broc, giorria, madra uisce agus iora rua.
